DE ADVOCAAT (VI)
De advocaat in de wereld van Peter Stuyvesant
Wat is de wereld van ‘Peter Stuyvesant’? Enerzijds is er de historische persoon (ca. 1611-1672) die in 1635 in dienst trad bij de West-Indische Compagnie en die vanaf 1643 het koloniale bevel voerde over Aruba, Bonaire en Curaçao. Zijn naam is ook onverbrekelijk verbonden met ‘Nieuw Nederland’, een grondgebied waarop zich ook New York bevindt. Anderzijds is er het begrip ‘Peter Stuyvesant’ dat staat voor ‘glitter & glamour’: maatpakken, dure auto’s, mooie villa’s en een bijbehorende flamboyante levensstijl. De gelijknamige sigaret mag in dit rijtje niet ontbreken.
Over dit laatste, meer in het bijzonder het beeld dat over advocaten bestaat, zal het hier gaan. Het beeld dat mensen van advocaten hebben wordt doorgaans bepaald door toevalligheden. Dat kan een persoonlijke ervaring met een eigen advocaat of die van een wederpartij zijn. Maar meer nog zal de beeldvorming worden bepaald door de relatief kleine groep advocaten die in de publiciteit komt. Tot die groep behoren een aantal (Nederlandse) strafpleiters die spraakmakende strafzaken behandelen. Tot die groep behoren ook de advocaten die geregeld optreden in civiele procedures, waarbij bijvoorbeeld grote groepen zijn betrokken, zoals in Nederland de effectenlease-affaire. Voorts kan onder meer worden gedacht aan advocaten, die al dan niet tot één van de andere groepen behoren, die meedoen aan spelletjesprogramma’s, optreden als expert in consumentenprogramma’s, die literaire aspiraties tot leven brengen, of politiek actief zijn, premier of zelfs President van de Verenigde Staten worden.
Wat nu precies het beeld is dat over advocaten bestaat is moeilijk vast te stellen, en zal ongetwijfeld van land tot land, misschien van streek tot streek, of zelfs van bario (wijk) tot bario verschillen. Als moet worden afgegaan op de grappen die al eeuwen over advocaten worden gemaakt dan moet men wel het ergste vrezen. Maar het is bepaald onjuist om te denken dat alle advocaten, of zelfs maar een aanzienlijke meerderheid van hen, het ‘grote geld’ verdienen, in luxe sportauto’s of limousines rondrijden, meerdere huizen bezitten, ijdel dan wel rabulist zijn. Dat beeld doet geen recht aan alle onder hen die, net als talloze anderen, hard en eerlijk werken, maar toch een ‘gewoon’ leven leiden, of zelfs als ‘onbemiddeld’ door het leven gaan. Wonende in Curaçao weten we maar al te goed hoe een minderheid de beeldvorming over de gehele groep kan bepalen. Maar vooroordelen, en daar is bij de beeldvorming over advocaten toch al gauw sprake van, vertonen een zekere hardnekkigheid.
Karel Frielink
(17 juli 2013)
.
