DE FUN FACTOR
Over plezier en vertrouwen
Geen enkele cliënt zal zijn advocaat willen betalen voor het maken van grappen. En als advocaat hoef je ook helemaal niet grappig te zijn. En als een zaak ernstig van aard is dan mag je zelfs niet grappig zijn. Maar omdat zaken doorgaans meer dan enkele uren of dagen duren, is een goede band tussen een advocaat en zijn cliënt onontbeerlijk.
Natuurlijk, een cliënt kiest een advocaat waarin hij vertrouwen heeft. Een verdwaald geval daargelaten, lijkt mij dat een open deur. Wat ook ‘open’ hoort te zijn is de communicatie tussen een advocaat en zijn cliënt. Over en weer moet openhartig kunnen worden gesproken. Van een advocaat mag niet alleen een luisterend oor worden verwacht, en dan bedoel ik het ‘echte’ luisteren, maar ook dat hij een eerlijke analyse geeft, een verantwoorde inschatting van bijvoorbeeld proceskansen en kosten, en het belang van de cliënt boven zijn eigen belang stelt.
Een advocaat moet bovendien in staat zijn om te relativeren. Door eindeloos mee te gaan in de ellende waardoor de cliënt zich getroffen voelt, gaat die cliënt zich niet beter voelen. Soms is het verstandig het grotere plaatje te schetsen, of de tijdelijkheid van het probleem, of kan het helpen op een schikking aan te sturen door subtiel de redelijkheid van één of meer stellingen van de wederpartij onder de aandacht te brengen. Op psychologisch vlak wordt van een advocaat wel het een en ander gevraagd.
Tot mijn cliëntenkring behoren veel professionals: advocaten van andere kantoren waarmee ik samen aan een transactie of procedure werk, bankjuristen, bedrijfsjuristen, bestuurders of commissarissen van vennootschappen, en noem maar op. Met een redelijk aantal van hen heb ik meerdere keren per jaar ‘contactmomenten’. Dan zoeken we contact met elkaar, via de e-mail of telefoon, en dan wisselen we nieuwswaardige berichtjes uit, of grappen, of we kletsen gewoon wat bij. Dat heeft dan niets met ‘de zaak’ zelf te maken en de cliënt betaalt er ook niet voor, maar het hebben van zulke relaties heeft zonder meer een toegevoegde waarde.
En dan ben ik waar ik wil zijn: de fun factor. Het hebben van plezier in je werk is een noodzakelijke voorwaarde om goed te kunnen functioneren. Je moet daar natuurlijk wel voor openstaan. Er zijn mensen die zich het liefst op hun werk storten en alleen daarover willen (en soms alleen daarover kunnen) praten. En misschien zijn ze daarmee wel heel gelukkig. Ik prijs mij gelukkig deel uit te maken van een groep mensen, binnen en buiten kantoor, die serieus zijn als het moet, maar ongelooflijk veel ‘fun’ hebben als het kan. En ik ben ervan overtuigd dat een professional die plezier heeft in zijn werk en met de mensen die hij in zijn werk tegenkomt, een betere professional is.
Karel Frielink
(23 september 2013)
.
